De liefde waar je altijd naar zocht, blijkt je diepste kern te zijn.

De liefde waar je altijd naar zocht, blijkt je diepste kern te zijn.

De liefde waar je altijd naar zocht, ze was er al die tijd, heel en compleet! Zelfs onaangetast, onbezoedeld, ongeschonden en volledig onbelast door alles wat je hebt meegemaakt. In tegendeel, je diepste kern van liefde, overvloed  en creatie wordt telkens krachtiger als je door een fase van de winter gaat.

Waterelement een schijnbare dood, die in de stilte een nieuwe geboorte voorbereidt

Het waterelement is  het principe van schijnbare dood, die in de stilte een nieuwe geboorte voorbereidt. Alle actie komt tot rust. Na een periode van groeien, presteren, vrucht dragen, verwerken en weer loslaten. Een moment waarop het tijd is om terug te blikken, te verwerken en te laten bezinken. In ieder geval trekken we ons terug uit de dagelijkse activiteit en beslommeringen en gaan in sommige gevallen over tot het creëren van nieuw leven of activiteiten die in ieder geval daartoe zouden kunnen leiden.In de winter laat je je yang rusten. Dit wil zeggen de scheppende, actieve kracht die je laat rusten om sterkte te vergaren en je lichaam tijd te geven om te herstellen. Het is tijd voor rust.

Het is tijd voor rust 

Deze rust is als een stil meer onder een wolkeloze hemel; het weerspiegelt de zon in het water: het licht van de ziel. Als het gaat om het tijdstip van de dag is de waterenergie de energie van de nacht. De kleur van de nacht is zwart; het zwart van pikdonker en de schaduwkant van de dingen. Ook onze eigen donkere, schaduwkant en dat vraagt moed want je kan het donker, de pijn, angst, verdriet niet overwinnen als je er tegen vecht. Zolang je blijft worstelen om ergens vanaf te komen, ben je zelf bezig om iets op te lossen wat je diep van binnen beoordeeld als zijnde ’niet goed’ of waarvan je gelooft dat het voor jou nu niet is. De overgang van herfst (loslaten) naar winter (rust en herstel) brengt altijd angst met zich mee.

 

In het niet weten liggen onze diepsten angsten

We moeten door het ’sterven’ heen en sterven is ’niet weten’. Hier liggen onze diepsten angsten. Soms blijven we juist zorgen voor afleiding, want als we stil komen te liggen bemerken we in de weerspiegeling van het water in het meer, de wolken voor onze eigen zon en dat is te confronterend. Het zal je dan ook niet verbazen dat de emotie die bij het waterelement / de nieren hoort angst is! Buitengewone vrees is schadelijk voor de nieren, maar medegevoel kan vrees overwinnen (door iemands aandacht af te leiden van zijn eigen probleem). Teveel medegevoel creëert echter vrees.

Oervertrouwen en moed 

 

Als het om het donker gaat, de winter, de schijnbare dood, het niets, de stilte, de leegte. Iedereen komt in zijn/haar leven vroeg of laat periodes, situaties, emoties tegen met het karakter van de winter (het donker, de stilte, de leegte, de schijnbare dood) waarvoor je in het verleden vaker bent weggerend. Zeg eens zelf; je zou toch ook wegrennen? Want wie wil dat nou? Je hebt een oervertrouwen nodig en de moed om nu ondanks alle weerstanden niet weg te rennen.

Als je niet kan vertrouwen zul je geneigd zijn om in je overleving te schieten, dat gebeurt instinctief; je voelt je angstig en onveilig; je gaat vechten, vluchten of je bevriest, waardoor je het donker niet tegemoet treed of naar binnen gaat. Veel pathologie van de nieren ontstaat direct of indirect als gevolg van angst en de gevolgen daarvan: vechten- vluchten – bevriezen. Soms ben je je niet eens bewust van dat onveilige gevoel; je vuurtje blijft maar branden, je komt niet tot rust en je put je yin energie volledig uit. Dan ontstaan er allerlei klachten waarover bij winter en je lichaam meer.

 

Liefde blijkt je diepste kern te zijn.

Wanneer je uiteindelijk het vertrouwen hebt om het donkere binnen te gaan en te voelen en dieper te gaan, dan kom je uiteindelijk in het ’niet weten’, de leegte (en dit is de echte winter) en als je ook hier niet voor wegrent, maar je opent dan kom je uiteindelijk bij de stilte aan, de liefde, de bron of het weten waar je altijd naar zocht. Ze blijkt je diepste kern te zijn. Ze was er al die tijd, heel en compleet! Zelfs onaangetast, onbezoedeld, ongeschonden en volledig onbelast door alles wat je hebt meegemaakt. In tegendeel ze is er krachtiger door geworden.Telkens als je door een fase van de winter gaat verdiept zich je diepste kern, je oervertrouwen en dat maakt heel, compleet en vrij!

1 comment

Nicolette Hooyman

Prachtig!

Geef een reactie